18 Nisan 2013 Perşembe

Tülin Dursun


Tülin Dursun'dan;

BİZİ AFFEDER MİSİNİZ?


Sen güzel çocuk!
Sana sormadan dünyaya gelmene neden olduğum için beni affeder misin?

Sen doğmayacak çocuk!
Sana sormadan dünyaya gelişini engellediğim için beni affeder misin?

Yasak ilişkiden peydahladığım, utancımdan bir kez bile yüzüne bakamadığım bebek! Seni zemheri ayazında, bir kutu içinde karakol kapısına terk ettiğim için beni affeder misin?

Her şeyi göze alarak seni dünyaya getirdim. Sana baba bulamadım. Beni affeder misin?

Ben okuyamadım. Ben kaderin kurbanı oldum. Ben ” genel ” adını verdikleri evde sana süt parası kazanmaya çalıştım. Benden ve bedenimden iğrenmeden beni affeder misin?

Babanla anlaşamadık. Ayrıldık. Sen bana kaldın. Ben senin sefanı sürerken; senin “babasız” ünlendiğini hiç düşünmedim. Beni affeder misin?

Anadolu Liseleri, kolej sınavları, üniversite için seni zorladım. Çocukluğunun ve gençliğinin hırsızı oldum. Beni affeder misin?

Geçimimizi sağlamak adına seni mendil, sakız satmak için sokaklara saldım. Sen benim sorumsuzluğumdan tinercilerle arkadaş oldun. Yoldan çıktın. Bunun için beni affeder misin?

Ben kâğıt oyunlarına düşkünüm. Senin zamanından, sevginden çaldım. Oyunlarda para kaybettim. Sevgisizliği örttüm üzerine yorgan gibi. Sen uyuşturucuyu ana- baba sevgisi diye gördün. Pişmanım. Beni affet!

Çalışmak zorundaydım. Çocuk seni evde tek başına bıraktım. Meraklı dünyan kibritle oynarken tutuştu. Kurtaramadık. Ben yanaydım çocuğum. Beni affeder misin?.

Yavrum, çocuğum!
Okul zamanı ödevlerini yaptım. Minik ellerinin yorulmasına aşırı sevgimden izin vermedim. Yaşam boyunca her şeyi hazır buldun. Sahip olmak istediklerine emek vermeden ulaşmak istedin. Seni tembelliğe ittim. Beni affeder misin?

Sevgimle yoğurup, kavanozlarda sakladım seni. Bunu yaparken seni sosyal yaşamdan kopardığımı düşünemeden kendime ayırdım. Beni affeder misin?

Sigara tüttürdüm arka arkaya. Sonra sen en sıkı içici oldun. Ben sana ayna olmuştum. Beni affeder misin?

Irak’ta savaşın ortasında yaşıyoruz. Çantanda plastik bebeğin, duvar dibinde kalmış bedenin. ” O ” büyük devletin askerinden çıkan kurşunlar delik deşik etmiş seni. Seni koruyamadım. Beni affeder misin?

Ben istemezdim seni Afrika’da doğurmak. Açlık, eğitimsizlik beden anatomini x-ray ışınları gibi açığa çıkarmış. Seni doyuramadım. Beni affeder misin?

Güzel binalar yapmak adına yeşili yok ettim. Yerine betondan yaptım her şeyi. Elinden doğayı aldım. Beni affeder misin?

Savaşlar çıkardım varlığını hiç düşünmeden. Dünya ekranlarını kana boyadım. Küçücük bedenine giren kurşunların dönüşü benim kasamı doldurdu. Beni affeder misin?

Töreler dedim, eline silah verdim. Seni mahpuslara yolladım. Seni senden çaldım. Beni affeder misin?

Bilip bilmeden ne kötülükler ettim sana? Sana yaşattığım her olumsuzluk için senden özür diliyorum. Beni affeder misin?

Ah kızım, ah oğlum, ah çocuklarım! Ah dünyamın tüm çocukları!
Sizi karşılık beklemeden sevdik. Size sormadan dünyaya çaresizler getirdik. Evrende kalan tüm çiçek tarlalarını, uçan barış güvercinlerini size sunuyoruz. Bizleri size veremediğimiz güzellikler için affeder misiniz?

Tülin Dursun

Eline, yüreğine, kalemine sağlık "Delicem"

www.ipekcicegi.com




 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder