2 Temmuz 2013 Salı

Mutlu Doğum Haftamız Başladı:))) Bir varmış, bir yokmuş...

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde kara küçük bir kız varmış...
Kalabalık bir ailesi olmasına karşın hep yalnızmış kara kız çünkü kardeşlerinin hepsi erkekmiş, dört erkek kardeşin arasında tek kız olarak büyümüş.
Yaşadıkları şehir çok tutucu bir şehirmiş belki de onun etkisiyle dışarıda arkadaşları ile oynamasına izin vermezmiş ağabeyleri, kız arkadaşlarının eve gelmesini bile istemezlermiş. Kız kısmısı oturur evinde iş yaparmış...
A sosyal, içe dönük, sessiz bir kızmış kara kız, yapabildiği, becerebildiği tek tepki şekli ağlamakmış
Babasına çok düşkünmüş. hiç kıyamazmış babacığına, evin odunu, kömürü, kışlık erzağı, unu, bulguru hep dert olurmuş kara kıza, bilirmiş ki bunları alamazsa babası üzülür...
En sevdiği şey tatil günlerinde sabah uyanır uyanmaz babasının yatağına koşmakmış kara kızın, masallar anlatırmış babası ona, tekerlemeler söylermiş, "yağmur yağıyor, seller akıyor, arap kızı camdan bakıyor" bu tekerleme hala belleğindedir kara kızın.
Gel zaman, geç zaman olmuş, kara kız büyümüş, genç kız olmuş, büyüdükçe daha da yalnızlaşmış...
Sonra bir gün evlenmiş, görücü usulü evlense de bir sürü pembe hayaller kurmuş evlenirken...
Evlendikten bir buçuk yıl sonra bir gün, kendinde, bedeninde değişik şeyler hissetmeye başlamış, bir gün geçmiş, iki gün, üç gün, on beş gün geçmiş bir de bakmış ki en büyük hayali gerçek oluyor kara kız anne oluyor...
Mutluluktan yüreği göklere zıplarken bu muştunun; mutluluğunu, sevincini de bir başına yaşamış kara kız, öyle zor koşullarda yaşıyormuş ki, ne derdini, ne sevincini paylaşabileceği hiç bir yakını yokmuş yanında, o zamanlar, onların yetiştiği kültürde ayıp sayılırmış evlenen kızın evine sık sık gitmek, o yüzden ailesi gelmezmiş ziyaretine... Bir tek kendinin bir büyüğü ağabeyi gelirmiş sıkça, ama ona da kıyamazmış, ağabeyi derdini bilsin, üzülsün istemezmiş kara kız...

İşte o gün, canında can taşıdığını, tek kişilik yaşamının iki kişilik yaşam olacağını öğrendiği gün, bilemediği, çözemediği bir yerlerden bir güç yayılmış ruhuna ve tüm bedenine kara kızın "canıma can katanım için, yavrum için, yoluma yoldaş olanım için güçlü olacağım, her ne olursa olsun dimdik ayakta kalacağım" diye söz vermiş kendine, bir taraftan da dua ediyormuş "sağlıklı, eli, ayağı düzgün bir evladım olsun, bir kızım olsun, yalnızlığıma ortak olsun" diye...

ARKASI YARIN:))



Günlerden, haftalardan, aylardan, yıllardan Başak' ımmm